صنعت پتروشیمی برای بسیاری از کشورها به‌ویژه ایران که دارای  منابع عظیم نفت ( چهارمین کشور ) و گاز  (دومین کشور ) از حیث مخازن اثبات شده در دنیا داراست که صنعتی استراتژیک و پیشران محسوب می‌شود؛ اما اگر مبنای کار صرفاً تولید ماده خام اولیه به قصد خروج از کشور و صادرات آن باشد، عملاً ارزش‌افزوده و مزیت خاصی برای کشور مبدأ ایجاد نخواهد کرد. در این صنعت لازم است به جای خام‌فروشی نفت، گاز و میعانات، حلقه‌های تولیدی را به سمت صنایع تکمیلی با ارزش‌افزوده بالاتر هدایت کرد تا ضمن سود آوری بیشتری از این راه  شکل گیری خوشه های صنعتی و اشتغال نیروی انسانی متخصص را در پی دارد. صنایع تکمیلی از دو صنعت میان‌دستی و پایین‌دستی تشکیل شده که همواره از ارزش‌افزوده بالاتری نسبت به محصولات پایه این صنعت برخوردار بوده‌اند. به‌رغم اینکه مزیت بالایی در این بخش از صنایع تکمیلی وجود دارد، متأسفانه در کشور ما این صنایع کمترمورد توجه قرار گرفته‌اند؛ از این رو توسعه زنجيره ارزش صنايع تکمیلی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از طرفی در این زمینه تمرکز اصلی کشور بر خرید لیسانس‌های متعدد از کشورهای آلمان، آمریکا و کانادا به قیمت بالا بوده که در ادامه هم الزام به تهیه تمامی تجهیزات اصلی فیکس و دوار، مواد شیمیایی و شیرآلات صنعتی  تحت تائید طرف مقابل از کشورهای خارجی خواهد بود که به سبب تحریم مشکلات زیادی دارد؛ بنابراین، بومی‌سازی دانش فنی و توسعه فناوری لیسانس فرآیندی بویژه در صنعت پتروشیمی جهت  ایجاد زنجیره ارزش پایدار و ایجاد خوشه های صنعتی مبتنی بر شرکت های دانش بنیان  بسیار ارزشمند است. یکی از این مواد استراتژیک و مهم در صنعت پتروشیمی «بوتادین» نام دارد که از تکمیل زنجیره ماده اولیه پتروشمی بنام بوتان با تولید داخلی آن به‌عنوان اولین محصول پایه این زنجیره ، امکان تکمیل زنجیره ارزش و قطع واردات وجود خواهد داشت.